Onze reis begint pas echt als we op Schiphol zijn. We hebben nog een 'Hello Goodbye' moment met Ruben en Judith en bij het afscheid nemen roept Jelle 'Tot Kerstmis!'. De rij bij de douane is lang maar ach wie maakt ons wat met een reis van bijna 4 maanden in het vooruitzicht. In het vliegtuig worden we warm welkom geheten door Singaporese stewardessen in mooie, traditionele jurken. Naast mij zit een vriendelijke Limburger waar ik gedurende onze 12-uur durende reis naar Singapore regelmatig een praatje mee maak. Aan de andere kant van het gangpad zit Jelle die zich kostelijk vermaakt met een oneindigheid aan Chinees gesproken kinderfilmpjes en ander vertier. Ook Roos vermaakt zich prima want er wordt vaker dan haar maagje aan kan een Singapore Airlines Happy Meal voor haar neus gezet waar altijd wel een taartje of ander zoetigheid bij zit. En in het midden zit zeker niet de onbelangrijkste persoon van dit avontuur, Anne. Slapen doen we bijna niet maar we rusten wel een beetje uit. Op het vliegveld van Singapore racen Jelle en Roos voor ons uit en kijken hun ogen uit in de Skytrain die ons van Terminal 3 naar 2 brengt. Na bijna 3 uur vliegen komen we aan op Bali waar een goedlachse Balinees (Gede) ons naar Sanur brengt, 30 minuten rijden. Of 2 uur als het verkeer tegenzit lacht Gede. De afstanden zijn hier niet groot maar de wegen zijn overbevolkt met auto's en ontelbare brommertjes en scooters die zich door het verkeer wurmen. Ons huis is prachtig en met smaak ingericht. In de binnentuin staat een heerlijke hoekbank die uitkijkt op mooie planten en de gekko’s op de muur. We zijn allemaal best moe. Maar Jelle niet. Zijn energie wordt gedreven door zijn enthousiasme en hij rent vrolijk door de straten van Sanur. We eten op het strand ons eerste sateetje en maken er voor de rest een uitrustdagje van.
Vandaag hebben we bij onze buren fietsen gehuurd. De communicatie gaat ietwat moeizaam want heel goed Engels spreken ze niet. Maar het zijn heel hartelijke mensen en met elke uitademing komt er wel een gulle lach mee. Op een scooter die ter verhuur in de 'winkel' staat zit hun kleinzoon op een telefoon filmpjes te kijken zonder zich verder druk te maken over wat er om hem heen gebeurd. De vrouw des huizes staat met een bord eten voor zijn neus en stopt af en toe wat rijst in zijn mond. We fietsen heel relaxed door de straten van Sanur en stoppen ergens om te lunchen. Later op de dag parkeren we onze fiets op het strand waar we ons uren vermaken met zand, zee en een ijskoude Bintang. Aan dit (Bali) leven kunnen we wel wennen.