Hola todos,

Allereerst hartelijk bedankt voorde leukereacties op ons vorige verhaal. We hebben de regen voor het grootste gedeelte achter ons gelaten. Vorige week waren er in Mexico hevige overstromingen. Gelukkig hebben wij alleen in Taxco regelmatig moeten rennen tussen de dikke druppels door. Straten werden spontaan omgetoverd in woeste watervallen. En toen onze keukentekenen van lekkage begon te vertonen, was de Mexicaanse oplossingom ons een andere kamer te geven zonder maar een blik te werpenopde ernst van de lekkage. No problemo!

Cuernavaca was onze volgende bestemming, in eerste instantie zouden we hier een nachtje blijven'op doorreis', maar het beviel zo goed dat we er maar een dag extra gebleven zijn. Cuernavaca is vooral leuk doorde toegankelijke bevolking en de vele straatmuzikanten. Wat onsbetreft is deze stadhet New Orleans van Mexico.Behalve deze 'positieve pluspunten' was het ook op eenandere maniernog lastig wegkomen uit deze stad. Eenbusticket naar Puebla was moeizaam te verkrijgen.Het meisje achter het loket op het busstation verkocht slechts wazige informatie.De tickets voor vandaag waren uitverkochtenhet was niet mogelijk om voor morgen alvast een ticket te kopen. De bus vetrok dan om 12.30 u. Of was het nutoch om 13.30? De volgende dag waren we volgoede moed om 11.00uur ophet busstation. De verkoper had moeite te begrijpen waarom we 'nu al' een kaartje voor 14.00 uur wilde kopen en vond dat het wellicht beter was dat we naar een ander busstationgingen (waar de bus om 12.00 uur zouvetrekken).En ja het is ons gelukt!

En dan Puebla. Puebla heeft een heerlijk Zocalo (plein) waar je je uren kunt vermaken. Met niks doen. Een boekje lezen. Mensen bekijken. Mensen bekijken die ons bekijken. Muggen van je afslaan.Vragen van schoolkinderen beantwoorden diehun engels willen oefenen. En die dan nog een keer terugkomen. En nog een keer terugkomen.En nog een keer...Deze stad verder is rijk aan prachtige koloniale gebouwen. Verder hebben we de stad nog vanuit eenbergtop in de buurt bekeken. In de bus daar naar toe heb ik mijnverkregen Mexicaanse zonnebril geruild met een muzikant. De 'gafas de sol' van Camiel lijkt bijna een mascotte van deze reis te worden.

Zondag aangekomen in Oaxaca (Ruben je moet de groeten van iedereen hier hebben). Het vinden van een hostel en een school om ons Spaans op te vijzelen was nogal een uitdaging aangezien een aantal hostels en scholen niet meer bleken te bestaan of in ieder geval niet te vinden waren op het adres waar wij ze dachten te vinden. Uiteindelijk hebben we een leuk hotel gevonden en hebben we vandaag onze eerste ochtend Spaanse les gehad. Gisteren mochten we direct 'aan de bak' toen we een taalschool binnen gingen om te informeren en er 1,5 uur later weer uitkwamen nadat weschriftelijk en mondelijk getest waren om ons niveau te bepalen. Best goed vond Oscar. Vandaag hebben we behalve oefeningen en conversatie in het spaans ook erg veel gelachen en onze docente wist ons veel over 'de Mexicanen' te vertellen. Een ding is in ieder geval zeker: Mexico heeft humor.

We blijven hier tot zaterdagen gaan dan waarschijnlijk naar...

TOT SNEL.

Anne en Camiel