Na Panama city vertrekken we naar Santa Fé, om hier kerst te vieren in een heus Zwitsers chalet. Het is een geweldig hostel voorzien van alle faciliteiten en nog voor de kerst genieten we samen met een Pools echtpaar en een Duits-Canadees stel van een heerlijke maaltijd bereid door de Belgische eigenaresse Stefanie. We verkennen de prachtige omgeving en maken een wandeling naar een waterval. Onderweg komen we Pedro tegen, die een stukje verderop woont en na een praatje ons een hele tas boordevol sinaasappels en mandarijnen meegeeft. Erg lekker en lief, alleen wat minder handig voor het resterende deel van de trekking....Nadat we een stuk geklommen hebben over een goede weg slaan we het pad in naar de waterval wat erg modderig is en waarbij we verschillende rivieren moeten passeren (dit keer komen we allebei droog aan de overkant).

Na ons kerstontbijt lopenwe op eerste kerstdag naar een ´swimming hole´ in een rivier in de buurt. Na de nodige inspanning kunnen we van onze eerste kerst in zwemkleding genieten met een lekker zonnetje bij een perfecte zwemplek.We besluiten onze kerstmaaltijd te combineren met die van de Nederlandse Ilona en Remco en hebben zo een volwaardig 5-gangen kerstdiner, die we traditioneel afsluiten door derest van deavond spelletjes te spelen (Ligretto!).

Omdat het maar niet wil lukken om onze boottocht naar Colombia geregeld te krijgen besluiten we toch maar een vliegticket te boeken. We keren voor een nachtje terug naar Panama city en komen op 29 december uiteindelijk toch aan in Cartagena, Colombia. We hebben geluk want bij het eerste hostel waar we naartoe gaan blijken ze zo voor de jaarwisseling toch nog 1 kamer vrij te hebben voor 2 toeristen die nog geen hostel gereserveerd hadden.

Cartagena is een plaatje van een stad: het oude gedeelte is omgeven door dikke stadsmuren waar je overheen kunt lopen en vanwaar je prachtig uitzicht hebt op de zee en het nieuwere gedeelte met z´n wolkenkrabbers. Binnen die stadsmuren is er op elke 200 meter een plein omgeven met mooie gerenoveerde coloniale panden. We struinen hier een aantal dagen rond en kopen fruit bij de prachtig uitgedoste dames die op eenpleintjemet veel zorg een fruitsalade vers bereiden. Ook genieten we met een drankje van een trio dat op hetzelfde plein,vol passie urenlang gitaar zit te spelen.

Oudejaarsavond brengen we samen met de Colombianen door op de oude stadsmuren, waar we onder het genot van een biertje, kijken naar het vuurwerkspektakel boven de stad. Nadat we metwatmedegasten en de receptionistuitons hostel nog een nieuwjaarsborrel hebben gedronken duiken we moe maar voldaan ons bed in. Na nog een dagje genoten te hebben van Cartagena zetten we onze reis voort naar Santa Martha.

Op het busstation van Cartagena worden we overvallen door ´busproppers´.Onderlinggaat het er heftig aan toe. De concurrentie is moordend. Wij stappenin de busdie over 10 minuten vertrekt. Echter het duurt veel langer voordat de busweggaat. En de(beloofde) airco blijkt niet te werken,daarbij komt dat de ramen niet open kunnen. Het is niet-te-houden warm in de bus.We overwegen uit te stappen maardan komt er toch beweging in de bus.Nog geen 200 meter buitendeterminal komt de bus weer tot stilstand. Als we uitstappen blijkt dat er een aanrijding is geweest.Niemandweetechter van het hoe-wat-waar- waarom en- hoe nu verder.Samen met een aantal andere passagiers gaan we terug naar de busmaatschappij want we willen ons geld terug. Maar naar een half uur discussieren en bekvechten geven we het maar op. Gelukkig lukt het wel om met hetzelfde kaartjemet een andere bus naar Santa Martha te komen.

Heel veel uren laterkomen we aan, en we stappen in detaxi in naar Minca, 16 kmverderop gelegen. Dewegis heel slecht en brengt onssteeds verder van de bewoonde wereld.Maarhet uitzicht is adembenemend. En uiteindelijk komen we dan toch in Minca aan. Vanafdaar moeten we met onzebepakking nog15 minuten omhooglopen, want met de auto is de weg niet begaanbaar. Gelukkig is er plek in het hostel,enwe nemen onze intrek in een vrij gelegencabana. Alle moeite is niet voor niets geweest.We hebben zelfs een keukentje enlopen de volgendeochtend heel enthousiastnaar het dorpje voor wat boodschappen. Maarer is weinig te krijgen in het dorp. Er zijn3 kruidenierswinkeltjes die allemaal wel iets verkopen. Alles ligt achter de toonbank of in het ´magazijn´ dus je hebt geen idee wát ze verkopen.Maar als we dateenmaal weten lukt hetprima omwat inkopen te doen.Gisteren zijn we inTaganga aangekomen, eenplaatsje met tropische temperaturen aan de caribische kust, en morgen zetten we ons reis weer verder...

Saludos, Anne en Camiel