La carretera de los volcanos
Vanuit Riobamba reizen we naar Alausí, om de bekende treinrit over ´la Nariz del Diablo´ te maken. Het is helaas niet meer toegestaan om boven op het dak van de trein te reizen maar dat maakt de reis niet minder spectaculair. Vooral het zig-zag-traject, waarbij de trein al zigzaggend voor- en achteruit een helling van bijna 6% trotseert is een knap staaltje techniek.
Onze volgende bestemming is Latacunga, middenin de Andes. Vanuit hier gaan we naar het dorpje Quilotoa, bekend om zijn helderblauwe kratermeer gelegen op bijna 4000 meter hoogte. Gelukkig is er een houtkachel in onze cabaña, want ´s nachts is het er ijzig koud. We maken een wandeling om het kratermeer en hebben geluk: Het is helder weer waardoor we prachtig uitzicht hebben op de verderop gelegen vulkaan Ilinizas. Het is af en toe flink klimmen en klauteren maar uiteindelijk bereiken we de hoogstgelegen rots aan het meer, van waar we een geweldig uitzicht hebben. Vervolgens nog een klein stukje terug naar het dorp, zo lijkt het tenminste.... Uiteindelijk komen we na 5,5 uur weer aan in Quilotoa. Terug naar Latacunga moeten we eerst met een ´camioneta´. De voorbereidingen voor carnaval zijn al in gang gezet en in Ecuador is het dan de gewoonte om elkaar met water te begooien. Gelukkig worden we steeds beter in het ontwijken van het water... Vervolgens nog 1,5 uur ´hangen´ in een overvolle bus voordat we ons hostel in Latacunga weer bereiken.
Maar voor ons geen rustdag. De volgende dag gaan we samen met onze gids Marcial naar de Cotopaxi, om deze vulkaan eens van wat dichterbij te bekijken. Het is nogal bewolkt waardoor het uitzicht op de Cotopaxi helaas niet zo goed is, maar dat schijnt meestal zo te zijn. We lopen van een hoogte van 4500 meter naar de Refugio, gelegen op 4810 meter. Na de lunch besluiten we nog een stuk door te lopen naar de gletser die op bijna 5000 meter ligt. Hier is bijna niemand en we hebben uitzicht op het National Park met daarboven een surrealistische donkere lucht. Als we afdalen begint het dan ook flink te hagelen. Een pittige wandeling maar de moeite meer dan waard.
Onze laatste bestemming is Quito. We hebben een hotel middenin het historische centrum en besteden een dag aan het bekijken van de vele kerken en pleinen. Ook beklimmen we de klokketoren van de Basilica del Voto Nacional, met een mooi uitzicht op de oude stad. En dan moeten we toch echt naar het vliegveld...De hoteleigenaar neemt vriendelijk afscheid van ons en houdt in z´n trainingspak en panamahoed een taxi voor ons aan door z´n handen in de lucht te steken en op en neer te springen. We beloven hem een ansichtkaartje uit Nederland te sturen....
Reacties
Reacties
Het was heerlijk om jullie verhalen te lezen. En vooral dit verhaal en deze foto's roepen natuurlijk een hoop herinneringen bij me op! Kan niet wachten alle fot's te zien en jullie verhalen in real-life te mogen horen. Tot snel!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}