Nieuw Zeeland zit er bijna op. We hebben zaterdag weer de ferry gepakt naar het Noordereiland en rijden in een paar dagen terug naar Auckland. En ik vroeg me net af of onze camper gegroeid is of dat deze boot kleiner is want het was behoorlijk passen en meten om de camper op de ferry te parkeren. In ons vorige verslag waren we gebleven in Oamaru. Een relaxte town met iets van een filmachtige setting; huizen in victoriaanse stijl, wegen met een flink hoogteverschil, stoomtreinen en ander industriële ‘kunstwerken’ (steampunk)en ogenschijnlijk uitgestorven straten. Onze camping ligt aan een mooi park, we struinen wat door de straten, spotten pinguïns en eten pizza bij de plaatselijke brouwerij. Daarna rijden we naar Te Anau. Een rustig dorpje gelegen aan een van de grootste meren van Nieuw Zeeland en de laatste stop op weg naar Milford Sound. De volgende dag stappen we in onze camper en rijden richting Milford sound. Dit is ruim 2 uur rijden door het Fiordland National park maar we stoppen onderweg regelmatig om te kijken naar het mooie berglandschap, de vele watervallen en de indrukwekkende natuur. Het is niet te omschrijven hoe mooi het hier is. Aan het einde wordt de weg smaller, de bochten scherper, de wegen steiler en moeten we door een donkere grottunnel om aan de andere kant van de berg te kunnen komen. In Milford sound is behalve één camping aan de rivier helemaal niets. Dus daar verblijven we maar een nachtje. Jelle en Roos hebben een Engels speelkameraadje en rennen en spelen verstoppertje in en rondom de gemeenschappelijke ruimte (‘wacht for me!’). De volgende ochtend varen we met de boot door de prachtige Milford Sound; de bekendste (en mooiste) Fjord van Fiordland. Het weer is goed gestemd en wij ook. Onze volgende bestemming is Wanaka. We rijden langs het fotogenieke Wakatipu meer in de buurt van Queentown. Wanaka doet zeker niet onder voor zijn grote broer: vanaf de camping lopen we langs Lake Wanaka met bergen op de achtergrond naar het gezellige plaatsje. De volgende dag vervolgen we onze reis over de ‘Haast pass’ richting Fox Glacier. En behalve het prachtige uitzicht waar je onderweg op wordt getrakteerd is het achter het stuur soms hard werken om de camper langs alle stijle en krappe weggetjes en over de claustrofobisch smalle bruggetjes (‘gaat dit passen?’) te krijgen. In Fox Glacier maken we een wandeling rond Lake Matheson en trakteren ons zelf daarna op een lekkere lunch. De Zuid Afrikaanse eigenaar van het café in het dorp blijkt een Nederlandse vrouw te hebben en tussen z’n werk en een praatje met ons door vermaakt hij Jelle en Roos. We volgen de westkust naar het noorden, langs pannenkoekenrotsen en zeeleeuwen. In Nelson blijven we een aantal dagen op een kleine camping op loopafstand van het stadje. We lunchen met uitzicht op de bijzondere kathedraal bij een serveerster die een aantal jaren in Arnhem gewoond heeft. Ook bezoeken we het Abel Tasman National Park: regenwoud meets witte stranden. Van de 11 km lange wandeling loopt (en rent) Jelle het grootste deel zelf. Onze laatste nacht op het Zuidereiland brengen we door op een farm camping, waar Jelle en Roos zich vermaken met het voeren van de lammetjes en de geiten en we via de weilanden (de stieren omzeilend) en bossen van de boerderij naar een verborgen waterval lopen. Vandaag staat onze camper in Waitomo, gloeiwormhoofdstad van Nieuw Zeeland en onze laatste stop voordat we hem over 2 dagen, waarschijnlijk met enige weemoed, in Auckland weer in zullen leveren.