Als we met een kleine traan onze camper in Auckland hebben ingeleverd, blikken we terug op 5 fantastische weken in dit prachtige land. Het einde van onze reis gaat nu dichtbij komen maar we hebben gelukkig nog 4 weken Sri Lanka in het vooruitzicht.

De volgende dag vliegen we met een tussenstop in Melbourne naar Sri Lanka waar we ruim 16 uur later rond middernacht aankomen. We zoeken een pinautomaat op waar we onze eerste Sri Lankese roepies pinnen. Een man spreekt ons aan en vraagt of we een taxi willen. We lopen mee naar een kantoortje waar allerlei informatie wordt opgevraagd zoals het adres van ons (vakantie)huis in Negombo en na enige tijd ratelt de inktjet printer en komt er een mooi formuliertje uitgerold. De man loopt met dit formuliertje in zijn hand mee naar buiten en vraagt ons om even te wachten. Iets later stappen we in een taxi. Als we net onderweg zijn vragen we aan de chauffeur of hij weet waar we naar toe moeten. 'No', is zijn kordate antwoord. We hebben sterk het idee dat er weinig is gebeurd met het met zorg geprinte formuliertje. We geven het telefoonnummer van onze host en na onderweg een aantal keer gebeld te hebben komen we dan uiteindelijk aan bij ons huis in Negombo. Renuka, onze host, staat ons al op te wachten en we duiken snel ons bed in.

We waren eigenlijk in de veronderstelling dat we een volledig huis geboekt hadden maar het blijkt een 'homestay' te zijn waar we 2 kamers tot onze beschikking hebben. Renuka blijkt echter een fantastische en lieve gastvrouw te zijn en maakt de volgende ochtend een lekker ontbijt voor ons. Daarna gaan we met ons eerste, van vele, tuktukritje op weg naar het strand van Negombo. De eerste dagen gebruiken we om een beetje te wennen aan Sri Lanka; de mensen zijn enorm aardig en vriendelijk maar ook een stuk afwachtender en moeilijker te peilen dan in de eerder door ons bezochte landen. Daarnaast trekken we met Jelle en vooral Roos genoeg aandacht van de Srilankezen. Regelmatig krijgen ze een aai over hun bol of spreekt iemand hen aan met "Hello baby", wat hier voor alle kinderen onder de 10 gebruikt wordt, tot ongenoegen van Jelle en Roos. Ook worden ze regelmatig, gevraagd en ongevraagd, gefotografeerd.

Op 1 december viert Camiel zijn veertigste verjaardag. Taart met kaarsjes, cadeaus en een etentje ontbreken niet. Samen met Renuka maken we die dag een boottocht door de Dutch Canals naar een lagune. We zien varanen, vogels en er zijn apen die onze boot bespringen.

Na Negombo vervolgen we onze reis naar Kandy waar we onderweg onze eerste olifanten zien (weliswaar in een 'olifanten weeshuis'). Het centrum van Kandy ligt in een vallei aan een mooi meer. Vanuit ons huis, dat op de heuvels gelegen is, hebben we een prachtig uitzicht op de stad. We bezoeken de 'temple of the tooth', afgeladen met een combinatie van Boeddhisten en toeristen, het meer en de botanische tuinen maar maken ook kennis met de 'binnenspeeltuin' van Kandy, gevestigd in een ultra-luxe winkelcentrum: Nadat we de toegangskaartjes gekocht hebben blijken we ook te moeten kiezen voor welke onderdelen van de speeltuin we kaartjes kopen. We beginnen met het 'Play n learn' gedeelte (ballenbak, klimtoestel, glijbaan...je kent het wel): Een stuiterende Jelle en Roos willen naar binnen, maar de medewerkster, ('bewaakster' of 'oppasser' zou ook een goede benaming kunnen zijn) overhandigt ons sokken voor Jelle en Roos en neemt ze daarna aan de hand door 2 hekken mee naar binnen. Wij mogen vanachter de hekken toekijken en de bewaakster houdt keurig toezicht zonder enig enthousiasme naar de kinderen te laten zien. Ze lijkt wel een beetje van haar stuk gebracht door onze stuiterende kinderen die iedere 10 seconden voor iets anders kiezen, rennen & springen en de glijbaan vanaf de verkeerde kant beklimmen.

Op onze laatste dag in Kandy kopen we broodjes bij onze 'vaste' bakker. De eigenaar herkent ons van de vorige 2 keer en vraagt of hij Jelle en Roos iets lekker mag geven. Hij neemt ze aan de hand mee naar binnen (er horen ook nog 2 restaurants bij) en brengt ons naar zijn kantoortje waar hij een bord vol stukjes cake heeft staan. Jelle en Roos krijgen er èèn en daarna nog èèn en daarna nog een stuk of 5. Hij maakt nog een selfie samen met Jelle en Roos (ons aanbod om een foto te maken slaat hij af) en na een hartelijk afscheid verlaten we het pand.

Via een prachtige route langs theeplantages en watervallen bereiken we Nuwara Eliya, ook wel klein Engeland genoemd. En daardoor hadden we gewaarschuwd moeten zijn want los van enkele prachtige koloniale panden, is het er Engels mistig, regenachtig en koud. Onze lange broeken en jassen kunnen weer onderuit de koffer gehaald worden. We maken een trip naar Horton plains, een National park met grasland, regenwoud en watervallen en bekend om zijn uitzichtspunt 'World's end'. Het is een mooie wandeling van een uur of 3 maar bij World's end aangekomen is er vooral veel bewolking te zien.

Met de trein gaan we de volgende dag naar Ella, wederom een prachtige route. Op het station staat onze gastheer Fernando ons al op te wachten. Hij neemt ons langs smalle, hobbelige weggetjes, langs theeplantages en palmbomen mee naar de woning waar we de komende nachten verblijven: Een fijn huisje met een geweldig terras met uitzicht: Een aantal keren per dag zien we in de verte, tussen de bomen door, de treinen van en naar Nuwara Eliya slingeren langs de tegenoverliggende heuvels. Fernando en zijn 'familie' wonen op hetzelfde terrein en zorgen dat het ons aan niets ontbreekt: De kerstboom is al voor ons opgezet. Bij het ontbijt worden we dagelijks verrast met allerlei Srilankese specialiteiten. Als we ergens naar toe willen staat Fernando klaar met zijn auto om ons te brengen en te halen en indien nodig als gids te fungeren. 'S middags worden we getrakteerd op thee met koekjes en Jelle en Roos spelen met de jongste dochter in een hoop zand naast het huis. We bezoeken de Nine arch bridge waar Jelle en Roos helemaal blij zijn omdat ze over het spoor mogen lopen. Vandaag hebben we samen met Fernando Little Adam's peak beklommen waar het uitzicht over Ella en het tegenoverliggende Ella Rock adembenemendis. We gaan hier nog een dagje genieten van de Srilankese gastvrijheid voordat we richting Yala vertrekken.